Pracując z pacjentami w gabinecie, specjaliści z zakresu fizjoterapii, masażu i podologii wykorzystują różnorodne metody, odpowiednio dobrane do potrzeb pacjenta. Są jednak umiejętności, które wzbogacają każdą z technik manualnych i stanowią podstawę w działaniach leczniczych. Należy do nich m.in. badanie palpacyjne.
Biegłość w rozpoznawaniu najważniejszych struktur, oceniając ich stan manualnie, wnosi wiele cennych informacji, mogących mieć wpływ na całość terapii.
Anatomia palpacyjna w badaniu fizjoterapeutycznym
Znajomość budowy organizmu człowieka znana jest każdemu fizjoterapeucie. Aby prawidłowo diagnozować pacjenta, ważna jest także zdolność oceny tkanek w badaniu palpacyjnym. W ten sposób można wskazać strukturę, z której pochodzą objawy, a także znaleźć punkty spustowe. Za pomocą dotyku da się wychwycić m.in. nadmierne napięcie mięśnia, a w niektórych przypadkach także jego uszkodzenie. Badanie palpacyjne wykorzystuje się też do oceny zachowania się obrzęku i wysięku na skutek ucisku. Wszystkie uzyskane w ten sposób informacje to cenne podpowiedzi pozwalające dobrze zaplanować leczenie, a także oceniać jego efekty. O badaniu palpacyjnym należy pamiętać również wtedy, gdy pacjent przynosi wyniki RTG. Ocena manualna dobrze uzupełni informacje uzyskane z badań obrazowych. Biegłość w anatomii palpacyjnej pozwoli sprawnie odnieść obraz RTG do umiejscowienia przedstawianych na kliszy lub płycie struktur, a dodatkowo pozwoli sprawdzić reakcje tkankowe.
Anatomia palpacyjna w terapii manualnej
Umiejętność prawidłowego wyszukania elementów stawowych, kręgów i mięśni jest bardzo ważna w terapii manualnej. Niezależnie od metody i nurtu leczniczego, w każdej formie takiej pracy konieczna jest zdolność rozpoznania danej tkanki. Jest to niezbędne w trakcie technik "twardych", w których stosowane są ślizgi stawowe, mobilizacje i manipulacje. Nieprawidłowe ułożenie dłoni oraz przesunięcie chwytu względem umiejscowienia danej struktury mogłoby poskutkować nie tylko brakiem poprawy, ale nawet urazem. Warto więc stale podnosić swoje kwalifikacje z zakresu anatomii palpacyjnej i poszerzać wiedzę z diagnostyki manualnej.
Anatomia palpacyjna i RTG w problemach ortopedycznych
Badanie manualne stosuje się za każdym razem, rozpoczynając pracę z pacjentem, ale też sprawdzając skuteczność terapii podczas kolejnych wizyt. Najczęściej palpacyjnie wspomaga się diagnostykę osób z problemami ortopedycznymi, m.in. z naderwaniami i zerwaniami mięśni, z przepuklinami mięśniowymi, z obrzękami stawów oraz z bliznami pourazowymi. Anatomia palpacyjna przydatna jest także w przypadku restrykcji mięśniowo-powięziowych. Diagnostyka manualna, w połączeniu z obrazowaniem RTG może także pomóc znaleźć przyczynę ograniczenia ruchomości stawowej. Umiejętność przełożenia tego, co jest widziane na RTG z wyczuciem palpacyjnym badanych struktur, będzie bardzo pomocne w diagnostyce i terapii.
Anatomia palpacyjna w osteopatii i chiropraktyce
Umiejętność prawidłowego przeprowadzenia badania palpacyjnego jest wykorzystywana także w cenionej dziedzinie leczenia, jaką jest osteopatia. Wielu fizjoterapeutów interesuje się pracą technikami osteopatycznymi i dokształca na specjalnym kierunku studiów lub na kursach z elementami osteopatii. Warto wiedzieć, że podstawą pracy tymi technikami jest szczegółowa znajomość anatomii człowieka oraz fizjologii. Nauka anatomii jest także niezbędna, wybierając nurty chiropraktyczne. Okazuje się więc, że poszerzając wiedzę z zakresu budowy organizmu ludzkiego tworzy się podstawę do skutecznej i bezpiecznej pracy zawodowej, ale też do udziału w większości kursów i szkoleń.
Anatomia w masażu, podologii i logopedii
Diagnostyka palpacyjna to umiejętność przydatna nie tylko lekarzom i fizjoterapeutom, ale też masażystom, logopedom i podologom. We wszystkich z tych zawodów ważne jest prawidłowe znalezienie poszczególnych struktur oraz ocena stanu i reakcji tkanek. Udział w szkoleniu z anatomii palpacyjnej pomoże w codziennej pracy gabinetowej ‒ warto więc sprawdzić szczegóły najbliższego kursu!
